Masal anlatıcılığı, bir masalı etkileyici ve çarpıcı bir şekilde anlatmak için kullanılan bir tekniktir. Masal anlatıcısı, hikâyeyi sözlü olarak aktarırken, kullanılan tonlama, jestler ve vurgularla dinleyicilerin hayal gücünü canlandırmak ve masalın atmosferini yaratmak için çaba sarf eder.
Masalı, öykü ve destan gibi türlerden ayıran en önemli temel özellik ise gerçek dışı ögeler içermesi ve anlatılanları gerçeğe benzetme çabası içinde olmamasıdır. Masallarda olaylar bilinmeyen bir zamanda geçer. Türkçede, bilinmeyen geçmiş zamana en uygun kip öğrenilen geçmiş zaman olduğundan, tüm masallar genellikle bu kiple anlatılır, görülen geçmiş zaman kipi ise hiç kullanılmaz, fakat bazen şimdiki zaman veya geniş zaman kipi kullanılır.
Masallar günümüzde ( çocuk edebiyatı ) çinde değerlendirilir. Geçmiş yüzyıllarda ise, masallar sadece çocuklar için değil, büyükler içindi de; evlerde, konaklarda, hanlarda, kahvehanelerde, uzun yolculuklarda başlıca anlatı aracı idiler.
Masalı diğer anlatı türlerinden ayırt eden bazı özellikleri şunlardır:
-
Hayal mahsulüdür.
-
Yer ve zaman belirsizdir.
-
Olaylar ve kahramanlar olağanüstü özellikler içerir.
-
Kahramanları arasında olağanüstü varlıklar veya hayvanlar bulunabilir.
-
Ahlâka dayalı, yararlı, eğitici anlatılar olarak düşünülürler.
-
Kaynakları çok eski devirlere dayanan, söylendiği zaman ve devirden izler taşıyan bir edebiyat ürünüdür.
-
Mensur bir türdür.
-
Kalıplaşmış bir tekerleme ile başlar, kalıplaşmış tekerlemelerle biter.
-
Serim, düğüm ve çözüm bölümlerinden oluşur.
-
Çoğunlukla mutlu sonla biter.
-
İnandırıcılık iddiası taşımaz.
Masal anlatımı ile birlikte origami, mandala çizimi ve boyaması, kutu oyunu gibi etkinlikler yapılmaktadır.
Atölye süresi 2 saattir.
